الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا..

یا علی ذاتت ثبوتِ "قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ"

نام تو نقش نگین امر"اللَّهُ الصَّمَدُ"

"لَمْ یَلِدْ" از مادر گیتی "وَ لَمْ یُولَدْ" چو تو

"لَمْ یَکُنْ"بعد از نبی مثلت "لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ"

عید سعید غدیر خم مبارک باد.

فرا رسیدن سه روز بزرگ و مقدس، ۳و ۴ و ۵ شعبان
میلاد بزرگ سالار شهیدان، حسین فاطمه(س)؛ علمدار کربلا، ابوالفضل العباس(ع)و حضرت امام زین‏ العابدین(ع)
بر همه عاشقان مبارک باد.

دعای هفتم صحیفه سجادیه به آسان شدن دشواری‌ها به دست خدا و فراهم آمدن اسباب حیات به واسطه رحمت الهی اشاره دارد.
این دعا در 10 فراز از امام سجاد(ع) نقل شده است.
از آموزه‌های این دعا این است که همه‌چیز فقط به خواست خداوند جریان دارد و اگر خداوند کسی را ذلیل کند، هیچ یاوری نمی‌یابد.

برای رفع گرفتاری‌ها، توصیه به ختم این دعا با آداب خاصی از جمله خواندن آن بعد از نماز صبح و در بین الطلوعین، با طهارت شده است.

(۴) أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِی الْمُلِمَّاتِ، لَا ینْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا ینْکشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا کشَفْتَ
(۵) وَ قَدْ نَزَلَ بی‌ یا رَبِّ مَا قَدْ تَکأَّدَنِی ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بی‌مَا قَدْ بَهَظَنِی حَمْلُهُ.
(۶) وَ بِقُدْرَتِک أَوْرَدْتَهُ عَلَی وَ بِسُلْطَانِک وَجَّهْتَهُ إِلَی.
(۷) فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُیسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ.
(۸) فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِی یا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِک، وَ اکسِرْ عَنِّی سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِک، وَ أَنِلْنِی حُسْنَ النَّظَرِ فِیمَا شَکوْتُ، وَ أَذِقْنِی حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِیمَا سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِی‏ مِنْ لَدُنْک رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِیئاً، وَ اجْعَلْ لِی مِنْ عِنْدِک مَخْرَجاً وَحِیاً.
(۹) وَ لَا تَشْغَلْنِی بِالاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِک، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِک.
(۱۰) فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بی‌یا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَی هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَی کشْفِ مَا مُنِیتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِیهِ، فَافْعَلْ بی‌ذَلِک وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْک، یا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.

(۱) ای کسی که گره هر سختی به دست تو گشوده شود و‌ ای که تندی شدائد به عنایتت می‌شکند،‌ ای که راه بیرون‌شدن از تنگی و رفتن به سوی آسایش از تو خواسته شود،
(۲) دشواری‌ها به لطف تو آسان گردد و وسایل زندگی و اسباب حیات به رحمت تو فراهم آید و قضا به قدرتت جریان گیرد و همه چیز به اراده تو روان شود،
(۳) تنها به خواست تو بی‌آنکه فرمان دهی، همه چیز فرمان برد، و هر چیز محض اراده‌ات بی‌آنکه نهی کنی از کار بایستد،
(۴) در تمام دشواری‌ها تو را می‌خوانند و در بلیات و گرفتاری‌ها به تو پناه جویند، غیر از بلایی که تو دفع کنی بلایی برطرف نگردد و گرهی نگشاید مگر تواش بگشایی،
(۵) الهی بلایی بر من فرود آمده که سختی و ثقل آن مرا در هم شکسته و گرفتاری‌هایی بر من حمله‌ور شده که تحملش برای من دشوار است
(۶) و آن را تو از باب قدرتت بر من وارد کرده‌ای و به اقتدار خود متوجه من نموده‌ای،
(۷) اله من، چیزی را که تو آورده‌ای کسی نبرد و آنچه تو فرستاده‌ای دیگری باز نگرداند و بسته تو را کسی نگشاید و چیزی را که تو بگشایی دیگری نبندد و آنچه را تو دشوار نموده‌ای کسی آسان نکند و آن را که تو ذلیل کرده‌ای یاوری نباشد،
(۸) پس بر محمد و آلش درود فرست و به رحمتت الها - در آسایش را به رویم باز کن و به قدرتت صولت سلطان غم را در میدان حیات من بشکن و مرا در موردی که از آن شکوه دارم به عنایت و احسانت کامیاب کن و به درخواست من شیرینی اجابت بچشان و از سوی خودت رحمت و گشایشی دلخواه نصیبم فرما و برایم نجات و خلاصی سریع از گرفتاری‌ها مقرر کن
(۹) و مرا به خاطر چیرگی غم از رعایت واجبات و به کار بستن مستحبات خود باز مدار؛
(۱۰) چرا که من به سبب آنچه به سرم آمده بی‌تاب و توان شده، و قلبم از تحمل آنچه در زندگیم رخ نموده، لبریز از اندوه گشته و تو به رفع گرفتاری‌هایم و دفع آنچه در آن در افتاده‌ام توانایی پس قدرتت را درباره من به کار بر، گرچه از جانب تو مستحق آن نیستم‌، ای صاحب عرش عظیم.

در برخی از آثار، طریقه‌ای برای ختم دعای هفتم صحیفه سجادیه نقل شده است: آغاز این ختم یکشنبه است و تا سی روز، در هر روز دعای مذکور ده مرتبه خوانده می‌شود و بعد از پایان دعا، ذکر یا رب، یا رب گفته می‌شود تا نفس قطع شود، سپس در سجده، حاجت از خدا خواسته می‌شود. گفته شده در ختم این دعا، قبل از شروع آن، ده مرتبه صلوات فرستاده شود و همچنین قبل و بعد از خواندن دعا هم چهل مرتبه یا الله گفته شود. در ختم دعا، خواندن آن در بین الطلوعین و بعد از نماز صبح و دوری از محرمات و پرخوری در مدت سی روز سفارش شده است. همچنین داشتن طهارت و رو به قبله نشستن و حضور قلب نیز شرط است.^{اکبری ساوجی، آب حیات، ۱۳۹۲ش، دستور ۱۸۶.}

قرائت دعای هفتم صحیفه سجادیه با نوای حاج محمود کریمی
(برای دانلود کلیک کنید)

به فدای تو که کلامت،
آرامش امت است.

سرت سلامت امامم.

من نمی‌خواهم مساله را خیلی کوچک فرض کنم اما آن را خیلی بزرگ هم نکنیم، این مسأله مدتی نه چندان طولانی برای کشور وجود خواهد داشت و سپس رخت برمی‌بندد

متن بیانات | گزارش تصویری | سخن‌نگاشت | صوت | فیلم     

قرائت دعای هفتم صحیفه سجادیه با نوای حاج محمود کریمی(برای دانلود کلیک کنید)

امام سجاد (ع): 
رَحِمَ‏ اللَّهُ‏ الْعَبَّاسَ‏ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ يَدَاهُ.(امالی صدوق ،ص462)
  خدا عمويم عباس را رحمت كند كه جانبازى كرد و خود را فداى برادر كرد تا دو دستش قطع شد

این دانشجویان به سرپرستی بسیج دانشجویی موسسه و همزمان با روز جانباز ، با حضور در آسایشگاه جانبازان شهرستان ساری ، با جانبازان قطع نخاعی این آسایشگاه دیدار و سرکشی بعمل آوردند.

برای مشاهده گزارش تصویری به ادامه مطلب مراجعه بفرمایید...

محمد بن حنفیه چه کسی بود؟
محمد بن حنفیه پسر حضرت علی(ع) بود كه مادر وی خویله دختر جعفر ابن قیس حنفیه می‏باشد و او به نام قبیله مادر خویش ملقب گشت به «حنفیه».

متولد سال ۲۱و متوفای سال۸۱ ه ق.

گروهی ازشیعیان معتقد شدند که پس از امام حسن و امام حسین علیهما سلام ،امامت به برادر ایشان محمد بن حنفیه و پس از وی به پسرانش می رسد، این گروه را کیسانیه می گویند منسوب به کیسان غلام آزادشدۀ محمدبن حنفیه (1) یا برخی لقب مختار دانسته اند.
کیسانیه درباره درگذشت محمد بن حنفیه دچار اختلاف شدند؛ بعضی از آنها معتقد به مرگ او شدند، و برخی دیگر پنداشتند که او نمرده و در کوههای رضوی زنده است. (2)

محمد بن حنفیه بعلت نپذیرفتن بیعت با عبدالله بن زبیر، در مکه تحت فشار قرار داشت و ابن زبیر او و خانواده اش را محصور کرده بود و قصد کشتن او را داشت که مختار گروهی چوب بدست (خشبیه) را برای نجات محمد فرستاد وآنها او را نجات دادند.

قدر مسلّم این است که محمد حنفیه خود ادعای امامت نداشت. مرحوم کلینی درکتاب اصول کافی ج ۱ ص۳۴۸؛ از امام باقر(ع) روایت کرده است که محمد در خلوت با امام سجاد(ع) صحبت کرد و به حضرت گفت: من از شما بزرگترم و شایسته رهبری هستم. حضرت سجاد(ع) پیشنهاد کرد که به حجرالاسود سلام دهند. حجرالاسود جواب سلام امام را داد ولی پاسخ محمد حنفیه را نداد. در منابع رجالی شیعه تاکید شده است که محمد حنفیه می خواست با این کار برای دیگران ثابت شود که امامت از آن امام سجاد(ع)است.
(1). تاریخ ابن خلدون / ترجمه محمدپروین گنابادی/ ج۱ص۳۷۹.
(2). مروج الذهب / ترجمه ابوالقاسم پاینده/ ج۲ص۸۲.